Vrijwilliger in de kijker

Griet is vrijwilligster bij Huis van het Kind Leuven, afwisselend zowel in de speelplek om de ouders te onthalen als in het consultatiebureau van Kind & Gezin om de verpleegster en de dokter te ondersteunen.

Elke keer passeert hier de hele wereld.
Griet

Waarom vrijwilligerswerk bij Huis van het Kind?

Ik zocht naar iets zinvols om te doen. Ik hielp vroeger in een bibliotheek, maar ik was toch op zoek naar een activiteit met mensen en toen zag ik de vacature op de website vrijwillgerswerk.be. Nu ben ik hier al anderhalf jaar aan de slag, naast mijn vrijwilligerswerk als dispatcher bij de Minder Mobielen Centrale.

Wat ik doe

Bij het consultatiebureau onthaal ik de ouders, meet en weeg hun kindje. Ik hou van het contact met de kindjes en de ouders. Voor de medische vragen kan ik rekenen op de mensen van Kind & Gezin en mijn collega-vrijwilliger die vroeger verpleegster was.

Dit maakt mij gelukkig!

Ik zie hier altijd de wereld passeren voor mijn ogen. Al die talen en verschillende culturen vind ik heel boeiend. Het is voor mij een grote verrijking. Het doet altijd deugd om te zien dat mensen, van eender welke cultuur en achtergrond, het beste willen voor hun kindje. Dat stemt me hoopvol in een wereld die soms toch wat somber is als je naar het nieuws kijkt. Hier komen werken is voor mij een tegengif. Dit maakt mij gelukkig. Al is het hier soms behoorlijk druk en lawaaierig met wenende kindjes.

Mijn taken

Ik probeer in de speelplek alles in goede banen te leiden en de ouders en de kinderen een warm onthaal te bieden. Ze mogen altijd eender welke vraag stellen. Zo komen we tot leuke gesprekjes en leer ik al die andere culturen wat beter kennen. Hier zien we vaak mensen die een andere taal spreken, vaak mensen die geen kinderopvang konden vinden of op een wachtlijst staan.

Mooiste moment

Niet alle kindjes komen graag naar het consultatiebureau. Soms lijkt het wel of ze zich herinneren dat ze hier al een prikje hebben gekregen. Bij de late shift of donderdag komen er vaak ook oudere broertjes en zusjes mee. Mijn mooiste herinnering is dat er kleuter de hele tijd ‘no shot’ riep, schrik voor wat hun baby’tje ging meemaken. Toen ik boven ouders ging halen die nog in de speelplek waren, volgde het kindje mij en riep ‘lief doen’ en toen kreeg ik spontaan een dikke knuffel. Echt ontroerend.

Nog een reden

De tweede reden waarom ik graag naar Huis van het Kind kom, is omdat iedereen hier altijd zo vriendelijk is. Ik kan altijd rekenen op mijn vrijwilligerscoach Eline. Het is fantastisch hoe iedereen hier hard in de weer is om gezinnen in Leuven het beste te bieden.

Iets fout of onduidelijk op deze pagina? Meld het ons.