Gezinshuis

Een gezinshuis is uniek omwille van de driehoek (gezinshuisouders, de contextbegeleider en de ouders) rond het kind.

Een gezinshuisouder vangt professioneel drie kinderen op in zijn/haar eigen huis. Het volledige gezin stapt mee in deze manier van leven. Een gezinshuisouder vouwt zijn/haar eigen leven om de kinderen en hun wereld heen. Er blijft contact met de ouders. Dit vraagt een gedeelde manier van opvoeden.

De contextbegeleider is iemand van de organisatie waar de gezinshuisouder in dienst is. Deze contextbegeleider biedt ondersteuning aan de gezinshuisouder samen met een pedagoog/psycholoog, zorgt indien nodig voor de contacten tussen de gezinshuisouder en de ouders en volgt de ontwikkeling van de jongere op.

Samen met de ouders, vormen zij samen de driehoek rond het kind en gaan zij het engagement aan om samen te zorgen voor het kind.

Vier kenmerken van een gezinshuis

• Zo thuis mogelijk: Het moet een plek zijn waar kinderen zich veilig kunnen hechten aan vertrouwde, vaste gezichten. Waar ze zich veilig, geliefd en gesteund voelen. En waar ze ondanks de moeilijke situatie thuis een min of meer ‘gewoon’ gezinsleven kunnen leiden.
• Professionele zorg: Tegelijkertijd zijn gezinshuisouders professionals in de zorg om kinderen. Daarom zijn ze goed geplaatst om kinderen op te vangen die omwille van traumatische ervaringen moeilijk aarden in een pleeggezin.
• Positief leefklimaat: Kenmerkend voor gezinshuizen is een sfeer waar ieder kind zich welkom en veilig voelt. Kinderen ervaren dat ze gezien worden, erbij horen. Ze voelen persoonlijke aandacht, niet alleen voor de moeilijkheden waar ze mee te maken hebben, maar ook voor hun talenten en mogelijkheden. De veerkracht van kinderen krijgt alle ruimte om tot z’n recht te komen.
• Samen met de ouders: Ook het contact(herstel) met de ouders staat centraal. Ouders blijven betrokken bij het opgroeien van hun kind(eren). Zodat de wereld waarin een kind woont, speelt, leeft en opgroeit zoveel mogelijk één wereld wordt. Eén wereld waarin gezinshuisouders en ouders zich samen inzetten voor de kinderen.

Het verschil met pleegzorg

Het grote verschil met pleegzorg is dat gezinshuiszorg niet op vrijwillige basis is. Er wordt dan ook een veel grotere tijdsinvestering en professionaliteit gevraagd van de gezinshuisouders in vergelijking met pleegouders. Deze professionaliteit laat ook toe dat er kinderen en jongeren in gezinshuizen kunnen verblijven met complexere problematieken.

Gezinshuizen vervangen pleegzorg niet; het is eerder een aanvulling. Waar het omwille van een aantal redenen niet mogelijk is om een kind op te vangen in pleegzorg, kan een gezinshuis een goede oplossing zijn om kinderen toch nog zo thuis mogelijk op te vangen.

In de gezinshuiszorg is het gedeeld opvoederschap van zeer groot belang, dit steeds vanuit het werken met de context van het kind. De gezinshuisouder neemt hierin een voortrekkersrol vanuit zijn/haar professionaliteit.

Meer info

Kijk op de website https://gezinshuizen.be/.